Het raakt mij innig diep
Niet eerste maal, dat ik zulks woorden lees
Een angst welke zich meester maakt
Ik voel mijn hart, en ben bevreesd
Jij bent eindelijk heen geweest
Voelde je al niet lekker een hele tijd
Nu hebben ze alles onderzocht
En moesten ze zeggen tot hun spijt …
Ik ben je op je gesteld
Maar zal geen woorden van liefde spreken
Houd mijn mond nu gesloten
Jij hebt wel iets anders aan je hoofd
Mijn dromen vervagen
Spatten als een zeepbel uit elkaar
De zachte avond maakt plaats voor nacht
En ik welke in duister is gehuld
Die verdomde ziekte …
semara : | Zondag, november 06, 2005 11:28 |
sterkte en een knuffel!! knuf semara |
|
The King Cobra: | Zondag, november 06, 2005 07:52 |
thnx | |
flores: | Zaterdag, november 05, 2005 01:15 |
Van mij ook een troostknuffel...blijft moeilijk om positief te blijven.. Liefs |
|
Renate-td-: | Zaterdag, november 05, 2005 00:04 |
Knuffel Matt.. | |
Auteur: Mattijn Langenberg | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 04 november 2005 | ||
Thema's: |