Gisteren ging het even niet
allebei hadden we verdriet
Verdriet omdat het niet wezen mag,
omdat jij niet in ons midden lag
Waarom mocht je er niet zijn
het doet nog steeds zo'n pijn
Je papa wou goed voor je zorgen
je verwennen, elke morgen
Maar het lot koos een andere weg
waarom nou seg?
Je naam heb je in z'n hart geschreven
en dat is daar altijd gebleven
Tranen die alle woorden overspoelen
je weet wel wat ze bedoelen
Jouw gemis gaat niet voorbij
voor altijd blijft hij ergens aan je zij
Toch... Kleine schat, mij doet het ook pijn
want ik zou toch je stiefmama zijn...?