laat me vrij..
sluit ik mijn ogen om te dansen
tot aan de sterrenhemel hoog
waar alles verdwijnen zal
schreeuw ik geen tranen meer
in eindeloos bloedende verwijten
aan de wereld, maar meer aan mij
voelt het kloppen van mijn hart
alleen nog als een natuurlijk iets
en niet meer als een doffe pijn
die ik altijd uit zo willen schakelen
omdat ik eindelijk vrij wil breken
van leven dat haat en andersom
wil ik alleen maar vliegen
waarlijk is het mijn ziel
die ongebonden wil zijn
waar mijn lichaam en geest
allang verloren hebben
in deze vreemde strijd
[die leven scheen te heten?]