Levend in een schilderij,,
De wereld van het zwarte doek
Mensen lopen lachend voorbij
Als ik verdrietig naar kleuren zoek
Eenzaam opgesloten
Weg van de wereld met kleuren
Buitengesloten en afgestoten
Kan ik alleen maar zeuren,,
Ik ben bang om weer te vallen
Wereldbreedte’s diep
Bang om het te verknallen
Hope niet wakker te worde als k sliep
Onderhand wel weer gevallen
Mijn angsten werden waar
Heb het weer zitten verknallen
Toen werdt het leven me te zwaar