H.J.: | Maandag, oktober 31, 2005 00:09 |
de ware ik. Heel mooi en ter lering bovendien. H.J. |
|
Will Hanssen: | Zondag, oktober 30, 2005 16:40 |
Je hébt gelijk, maar het blijft moeilijk. Mooi geschreven Sunset. Liefs, Will |
|
m@rcel: | Zondag, oktober 30, 2005 12:35 |
wat een prachtig gedicht en helemaal in de roos. Liefs m@rcel |
|
Het Gejefte: | Zondag, oktober 30, 2005 09:26 |
in de roos, man! zongroet, Jef |
|
Annemieke van der Ven: | Zondag, oktober 30, 2005 08:58 |
Mijn ik vond het heerlijk om jouw ik weer even te hebben mogen knuffelen.. Liefs Annemieke |
|
Mathilde: | Zondag, oktober 30, 2005 08:50 |
weet je... telkens als ik denk te weten hoe het moet gooit iets roet in het eten en vind ik mijzelf, roeiend tegen de stroom in... liefs, mathilde |
|
hiljaa: | Zondag, oktober 30, 2005 08:49 |
uw eigen ik soms diep te vinden je moet heel wat verslinden om te durven leven zonder te beven met je eigen ik prachtige filosofie knufliefs--hiljaa-- |
|
Lia : | Zondag, oktober 30, 2005 08:39 |
zo zo... heb je deze inspiratie gister opgedaan? ik deed andere inspiratie op hahahha.. maar dat lees je later wel hahahaa...knufke.. | |
Tom de Vries: | Zondag, oktober 30, 2005 08:38 |
Heel erg mooi verwoord! | |