Jij bent diegene die mijn pijn verzachtte
Jij ben de reden waarom ik steeds lachte
Jij bent diegene waar ik steeds schuil
Maar nu ben jij de reden waarom ik huil
Want wie was diegene die mijn pijn verzachtte
Wie was diegene om wie ik lachte
Ik vraag me af of je zelf de waarheid kent
Of je zelf wel weet wie of wat je bent
Ik heb jou antwoord niet nodig
Jouw woorden zijn overbodig
Misschien begrijp je niet wat ik bedoel
Want voor mij is het ook maar een gevoel
En het voelt als..
Het moment dat je op wilt geven
Dat je liever alles achter je laat
Zachtjes de deur dicht doet
En alvast stilletjes gaat