Mijn kleine porseleinen popje,
Wat zit je zielig en zo alleen,
Jouw prachtige porseleinen gezichtje verdrietig,
Omdat er niemand is, niemand om je heen.
Hopend zit jij, mijn kleine porseleinen popje te kijken naar buiten,
Wachtend op een gezeldschap zoals vogels die fluiten,
Al dromende gaande weg, droom jij over vrienden,
Die je in een magische wereld ooit zal vinden.
Mijn kleine porseleinen popje,
Zo breekbaar als glas,
Tover nu een klein glimlachje,
Zo vrolijk als je altijd was.
Auteur: Fantasy | ||
Gecontroleerd door: benji | ||
Gepubliceerd op: 17 oktober 2005 | ||
Thema's: |