Sprankje hoop
In mijn gedachten was jij hier,
samen maakten we plezier.
we dandsen in de groene wei,
alleen maar wij.
Ik hoor me zelf nog lacen en zingen,
hmm, alleen in dromen gebeuren bij mij van die dingen.
Inderdaad, ik schrok wakker de deurbel gaat,
kijk op mijn horloge, goh al zo laat.
Ineens stond je voor me neus, over jou doomde ik net,
je vraagt ga met je mee, met je ogen vol pret.
In mijn gedahten dachte kwam de droom voorbij,
maar toch zei ik, nee dank je, het spijt mij.
niet begrijpend keek je me aan,
zag de telleurstelling in je ogen staan.
Nogmaals zei ik, dat het me speet,
Mannen, zie ik nog niet los van mijn vroegere leed.
Je knikte begrijpend, oke zei je dan een andere keer,
Ja? vroeg ik kom je dan weer?
Nog één keer keek je om,
met je schouders ophalend, maar ik snapte niet waarom.