Oproep aan een engel
Vergeef me mijn naïviteit
maar nu mijner laatste bazuin
het vaarwel heeft aangekondigd
wacht ik angstig in het duister
tot zij mijn ziel komt innemen
Mijn hart lijkt net een moordkuil
een fort van gelaten tranen
nu mijn eergevoel mij verlaat
daal ik met gebogen hoofd af
in het graf der vernederden
Waar ik behoor tot de sterksten
blijft mijn roep niet ongehoord
en zal hij nimmer blijven hangen
als een fluistering in de wind
…
Rachel
Green eyes: | Vrijdag, september 23, 2005 01:26 |
Knap hoor, succes! grts |
|
Quando: | Donderdag, september 22, 2005 22:28 |
mooi geschreven. veel succes. liefs, |
|
Auteur: Rachel Rutten | ||
Gecontroleerd door: 260580 | ||
Gepubliceerd op: 22 september 2005 | ||
Thema's: |