Van buiten lijkt ze,
heel normaal.
Ze lacht en huilt,
ze praat en maakt kabaal.
Ze loopt en rent,
rondjes als een kind.
Word van tijd tot tijd,
door zon verblind.
Van buiten lijkt ze,
heel normaal.
Ze gedraagt zich,
zoals wij allemaal.
Maar wel eens,
naar binnen gekeken?
Door de muur geprikt,
haar masker afgepakt?
Van buiten lijkt ze,
heel normaal.
Ze schrijft en tekent,
verteld een verhaal..
Ze eet elke ochtend,
net als jij haar brood.
Maar binnenin haar,
is het leeg,
ze is hersendood.