Kon iemand mij maar zeggen wat te doen.
Het begon zo'n twee jaar geleden met die heerlijke zoen.
Nu wil ik met je samen zijn iedere dag.
Je in je ogen kijken en zien je lieve lach.
We kunnen en willen niet meer zonder elkaar.
Maar de beslissing die we moeten nemen is zwaar.
We praten er vaak over hoe nu verder te gaan.
Wonen driehonderd kilometer bij elkaar vandaan.
Ik wil hier alles achterlaten om bij jou te kunnen zijn.
Maar alleen al het woord verhuizen vinden m'n meiden niet fijn.
Die kan ik meeneemen, als jij hier komt wonen blijven je jongens daar.
Wil jou daar helemaal niet weghalen, maar...
Ben best wel bang voor die hele grote stap, je weet niet precies wat komen gaat.
Vind het moeilijk en weet met m'n gevoelend vaak geen raad.
T'is ook niet niks van Zeeland naar Drenthe.
Maar ik wil bij je zijn aan het begin van een nieuwe lente.
Het kan zo niet blijven duren.
We laten liggen zoveel kostbare uren.
Kon overplaatsing van je werk nu maar gewoon snel doorgaan.
Dan zou ik straks niet voor zo'n moeilijke keuze moeten staan.
Ik pieker me suf en heb slapeloze nachten.
Wil niet te lang meer wachten.
Moeten flinke knopen worden doorgehakt.
Als ik alleen voor mezelf moest kiezen waren mijn koffers al gepakt.
We willen heel graag trouwen.
Zullen daar of hier dan ook iets moois opbouwen.
Ik zal met m'n meiden moeten praten.
Dat de kans erin zit Zeeland te moeten verlaten.
We zouden het enorm missen, het dorp en de zee.
Ik weet wel, mooie herinneringen neem je mee.
Hoop dat Januari ons wat meer duidelijkheid kan geven.
Want met jou wil ik zijn de rest van m'n leven.
Kon iemand mij maar zeggen wat te doen...
Ik hou van je x x x