Alleen met je grief.
Alleen met je verdriet.
Niemand die opbelt
Want vrienden heb je niet.
Jarenlang verleerd,
hoe de liefde leeft,
En geen mens die wil zien
Hoe je wegkwijnt in je asiel.
Je denkt aan je jeugd,
De verloren tijd, die niet deugt.
Je doet je beklag,
bij mensen van je slag,
maar eigenlijk wil je niet meer,
leven op éen been.