ik weet niet meer hoe ik het nog kan omschrijven
hoe ik mijn gevoelens moet verwoorden
angst dat het me nog meer pijn zal doen
omdat het dan op zwart en wit geschreven staat
zoals het me nog meer pijn heeft gedaan door het hardop te zeggen
helemaal gekrenkt vanbinnen
een pijn die me omhelst en dan zachtjes verstikt
mezelf zien als iemand die altijd tekort zal schieten
nooit goed genoeg zal zijn voor iemand
gedoemt om altijd pijn te voelen
hoe goed het in het begin ook mocht aanvoelen
het nu zo slecht kan eindigen
me zo waardeloos en leeg voelen
op zoek naar iets dat me even een goed gevoel kan geven
als ik weer een dag niet met dit kan leven
op zoek naar meer pijn als dit het enige is wat ik kan voelen
fysische pîjn die even over mijn psychische pîjn kan overheersen
allemaal om te kunnen omgaan met mijn gevoelens voor haar
zo verward want weet niet meer wat echt is waar ik in kan geloven
zonder schrik te hebben dat het weer uit medelijden zal zijn
woede en pijn als ik aan haar reactie moet denken
woede voor de valse hoop die ze me telkens gaf
en pijn voor de momenten dat ik me kwetsbaar opstelde
en ze het gewoon wegwimpelde
heb nooit getwijfeld aan onze band maar laatste tijd lijkt alles me te oppervlakkig
hetgene waar ik in geloofde begint stillekes aan te verwateren
maar weet spijt genoeg niet hoe ik het kan tegenhouden
want dit is zeker niet wat ik wil haar uit mijn leven
sta machteloos maar weet niet hoe te beginnen
hoe of wat
...
25/08/2005