Nu ik hier zit…
Dringt het pas tot me door…
Het is nu 0:53…
Dus over een paar uurtjes ga je er van door…
Naar een plek die ik niet ken…
Een plek die onbekend voor me is…
Waarvan ik niet weet dat die mooi is of niet…
Een plek die ik niet mis…
Vier, vijf maanden… het maakt niet uit…
Het is toch lang…
Maar dat je werkt met een risico…
Dat maakt me bang…
Ik heb vrienden en vriendinnen hier…
Maar toch zijn die niet zo bijzonder als jou…
Een echte matcho, gezellig maar toch ook lief…
Jij blijft mij echt altijd trouw…
Iedereen baalt ervan…
Een hoop vrienden en familie die je hier achter laat…
Zij zijn allemaal stuk voor stuk wat verdrietig…
Gewoon omdat je voor even bij ons weg gaat…
Ik zal je gewoontes missen…
Vaak in de spiegel kijken en vragen ‘Zie ik er goed uit!?’…
Zelfs het zingen in de douche…
Maar ook je altijd vrolijke gefluit…
Straks komt die laatste blik in je ogen…
Een kus van mij…
Ik geef je een engeltje mee…
En ik beloof je, die staat altijd aan je zij…
Waar je het ook moeilijk mee zal krijgen…
Je werk, gevoelens of verdriet…
Die zal er voor je zijn…
En stiekem waakt dat engeltje over al je dierbare… Ook al zie jij dat zelf niet…
*I Love You...*