Mijn toekomst ligt
- staat niet langer -
als een zeepbel
voor jouw voeten
je voet geeft gewicht
de zeepbel deukt in
en lijkt te spatten
je tilt je voet weer op
en kijkt me aan
zie je de droom
de hoopvolle blik
de glans in mijn ogen?
je wendt je blik af
kijkt omlaag
zie je een zeepbel
kwetsbaar klein
niet waard om te blijven bestaan?
of zie je toekomst
kwetsbaar, stralend
waard om te koesteren
een toekomst voor ons samen?