ik ben bang
emotioneel ten gronde gericht
nog net niet
voor de verleiding van zelfmoord gezwicht
ik doe het anders
maak mezelf kapot
heb het grote verlangen
dat ik zowel verrot
word gek van me emoties
snij daarom in me armen
voel me dan weer even goed
het lijkt me te verwarmen
maar daarna komt er spijt
weer gedaan wat ik niet wou
maak mezelf weer een verwijt
nog meer littekens erbij
heb het alweer fout gedaan
weer boos op mezelf
kan het leven niet meer aan
zou het liefste gewoon gaan
de dag word weer donker
de nacht een troosteloos iets
voelt alsof ik van in een bodemloze put
wil zo graag verdwijnen, verdwijnen in het niets
het moet niet lang meer duren
krijg iedere keer weer een stoot
want dan ga ik gluren
naar het randje van de dood
waneer komt toch de dag
dat ik blijdschap en vreugde mag leren kennen
weer in me hoofd die sarcastische lach
of zal dit gevoel ooit wennen?
Nadieh van Vugt: | Maandag, augustus 29, 2005 11:34 |
heey weet hoe het is ben zelf ook al aantal keer met messen weeste sjouwe en dat ik zei waar is een flat want ik wil er van af... denk an op dat punt aan de mensen die om je geven je kunt het hun niet aan doen zoveel verdriet jou geluk komt vanzelf als je maar in jezelf geloofd daar ben ik nu ook mee bezig en het gaa best goed dus probeer het eens.. xXx sterkt nadieh (16) |
|
m@rcel: | Woensdag, augustus 24, 2005 19:09 |
stilmakend..... maar blijf van je afschrijven Knuff m@rcel |
|
*anneke van dijk*: | Woensdag, augustus 24, 2005 18:00 |
de geestelijke pijn is blijkbaar zo groot, dat je er lichamelijke pijn voor over hebt, zodat die lichamelijke pijn de andere pijn kan overstemmen. Helaas lost het niets op, zoek hulp hiervoor, praat over je problemen, verstop ze niet, want je ziet het zoekt dan op een andere manier een uitweg en er verandert niets. Je bent goed zoals je bent, accepteer jezelf in liefde, laat je angsten los!! Jij bent de baas over je gedachten en die sarcastische lach probeer die nou eens met |
|
hiljaa: | Woensdag, augustus 24, 2005 15:22 |
blijf van je afschrijven! knufliefs--hiljaa-- |
|
Mathilde: | Woensdag, augustus 24, 2005 14:13 |
en toch ligt ook op jou het geluk te wachten! vecht ervoor en blijf geloven dat jij het ook verdient!!! ik zend je een warme knuffel! liefs, mathilde |
|
odyssee: | Woensdag, augustus 24, 2005 12:14 |
Heel mooi verwoord. Ik loop momenteel rond met dezelfde gevoelens. Als je wilt praten kun je me altijd mailen | |
odyssee: | Woensdag, augustus 24, 2005 12:13 |
chocaatje: | Woensdag, augustus 24, 2005 08:51 |
Heel heftig!! liefs mieke | |
jaŠky: | Woensdag, augustus 24, 2005 07:38 |
Ik kan mij niet goed verplaatsen in mensen die een kik krijgen door te snijden... weet niet wat het is vind het raar...vreemd. Toch lees ik in jou gedicht de voldoening en de spijt. jacky |
|
(4me) artifex: | Woensdag, augustus 24, 2005 06:30 |
je hele gevoel gestort in dit gedicht een reactie die je stilletjes omarmt hopelijk brengt die stiekem een glimlach op je gezicht die ooit dan eens je hart weer verwarmt Niet opgeven, de toekomst ligt niet vast. Die mag je zelf invullen. |
|
Lia : | Woensdag, augustus 24, 2005 06:23 |
heftig..... | |
Auteur: floreo | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 24 augustus 2005 | ||
Thema's: |