Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
weer niks kunnen
Knokken
Knokken
Knokken
Vechten
Vechten
Vechten
Tegen je eigen lijf
Want elke keer weer
Gaat het niet meer
Dan lig ik weer plat
En heb ik het idee
Dat ik de hele dag tegen een muur aan ren
Hoe vaak ach ik hoop dat het went
Nee elke keer weer
Komt de klap harder aan
En dan denk ik bij mezelf wanneer kan ik nu weer staan
Er zit geen tijd aan verbonden
Het enige wat ik wel weet is dat ik op bed zit vast gebonden
En de dagen zit te tellen
En dan elke keer weer moet vertellen
Hoe het met me gaat
En zo gaat de dag voorbij
Soms met meer en soms met weinig pijn
Reacties op dit gedicht
koala vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
*anneke van dijk*
:
Donderdag, augustus 11, 2005 22:44
heel herkenbaar... helaas
sterkte!!
namasté, Anneke
Dirk Hermans
:
Donderdag, augustus 11, 2005 19:01
mooi neergezet
liefs Dirk
Over dit gedicht
Auteur:
koala
Gecontroleerd door:
fox_bert
Gepubliceerd op:
11 augustus 2005
Thema's:
[IK]
[Ziekte]
[Kwaad]