Het kon niet zo zijn
(Geschreven voor/aan Wouter, mijn ex-vriendje.. )
Een prachtige plek
op een uitgestrekt strand
een diepblauwe zee,
waarover de zon schitterstraalt
een prachtige plek
vol vrede, vol stilte
je kan alleen de vogels horen fluiten
en de warmte van je stem horen klinken
hoor je de vleugelslag van de vogels?
vroeg je me
en samen tuurden we de hemel af
de sterrenhemel sloeg zich open
en stuk voor stuk
wees jij mij al de sterren aan
de woorden, de blikken
ze lieten me steeds meer van je houden
De maan schijnt vol,
en verlicht jouw gelaat
nooit had ik kunnen denken
dat een mens zo mooi kon zijn
Na al die mooie woorden die vloeiden
Na al die lieve blikken die jij me toewierp
was het ook zo weer voorbij..
Je verliet me
en koos haar
het uitgestrekte strand
het leek te ver
onbereikbaar
het diepblauwe water
veranderde in inktzwart
Je woorden
klonken lang zo warm niet meer
en ik?
ik wist niet wat ik moest doen..
Nachtenlang heb ik wakker gelegen
dacht na,
over de mooie dingen
over de pijn
De leegte die je achterliet
het gevoel,
dat ik nooit meer met je zou kunnen delen
En het ergste,
dat ik door al die pijn,door al het verdriet, door de woede
Nog steeds,
Superveel van je hou ..