Ben jij al ooit zo diep
gevallen
Dat de horizon
de hemel leek
en de wolken
het tapijt
Of ben jij alleen nog maar
gestegen
Gegroeid tot boven
de wereld
met je handen
als pantser
om je zwakke zijn
Ik lach als ik bedenk
hoe eenvoudig jouw ziel moet zijn
om door enkele, niets betekenende zinnen
je bloed te voelen stijgen
de adrenaline te horen ruisen
en dan jij
die lacht
de wereld krimpt
onder jouw schelle schreeuw
en mijn trots
smelt als sneeuw
voor jouw zon