Lieve Tristan,
Eens was je zo klein,
niet met het blote oog te zien.
Geboren uit liefde uit man en vrouw,
pappa waar ik zoveel van hou.
Je bent ons kleine, zo grote geschenk,
nooit uit mijn gedachten, het is dat ik altijd aan je denk.
Als je zo stralend lacht, gaat de zon voor ons schijnen,
dat die lach nooit van je snoet mag verdwijnen.
Ik zit naar je te kijken, wel uren op een dag,
het is als wanneer ik je voor het eerst zag.
De 11e augustus staat in mijn geheugen gegrift,
als op een muur geschreven met watervaste stift.
De eerste weken waren voor ons heel erg zwaar,
maar 7 oktober gaf je armpje een eerste gebaar.
We zullen van je houden ons hele leven lang,
dit zal nooit veranderen, ben maar niet bang.
Je bent onze kleine, lieve vent, slim, sterk en lief,
voor velen een echte hartedief.
Tristan, je hebt geen idee hoeveel ik van je hou,
je hebt van mij gemaakt een mamma-vrouw.
Ik hou van jou,kleine vent,
ben super trots dat jij mijn zoon bent!
Veel liefs,
Mamma xxx