It ein fan de wrâld
Der rin ik dân
Wachtsjend op wat kommen giet.
Ik bin sa gûlerig.
En ien die allinig mar..
Ellende troch stiet.
Ik wachtsje net langer.
Myn leafde is foarby.
Net allinne foar jimme.
Mar ek foar myself, foar my.
Ik gean my in mes oer myn polsken.
En trochstea de pyne fan fertriet.
It einde fan de wrâld is in myn heart.
En ik sjong sachjes een liet:
Droegje dyn glêsjes, ek âl hest folle
vertriet.
Do kist treurje, maar dat helpt dy ek al neat.
Droegje dyn trinnen, droegje ze mar gauw.
Want dân pas kist in Hollandsk sizze:
Lieve Geertje, ik hou van mezelf, dus ook van jou!
Geertje