Ik zie schimmen
Bij iedere gebeurtenis in mijn "nieuwe" leven
Tis een onlogische puzzel
Niets past bij het bestaande gegeven
Het lijkt op een soort puzzel
Maar geen enkel stukje past in elkaar
Ik snap er niks van
Deze puzzel is zo raar
Ieder puzzelstukje is mistig aan de randen
Zodat je niet weet waar ie bij de ander erin past
Langzaam aan raak ik gek
Mijn verleden is nu een last
Bij alles waar ik langskom
En ik al een verleden had
Zie ik een wazige lichtflits
En dan zie ik weer een gat
Een half gat eigenlijk
De ene helft zwart, de andere gevuld met verleden
Maar geen enkel puzzelstukje past
Ik worstel met mijn verleden in het heden...