't Is vandaag je verjaardag,
stil staat je foto op de kast.
Een kaars brand, de vlam flonkert zacht.
Ik keek naar wat foto's van vroeger
naar Pap, Mam jij en ik Samen.
Ik mis jullie nog steeds elke dag
Ik weet dat het goed is en jullie zijn saam
voel de liefde die jullie me geven.
En de kracht om door te gaan.
Die oude foto's, herinneringen aan vroeger
jou gezicht getekend door pijn
pijn van het missen, van onze ouders.
Je woeden uit onmacht, je scheldpartijen
omdat men je niet begrijpen kon.
Je knokte net als ik voor rechtvaardigheid.
Machteloos vaak, alleen en eenzaam
miste je ze, net als ik.
Je boosheid die vaak niet werd begrepen.
Huilend hielden we elkaar vast toen jij zo ziek werd
Je kon het niet begrijpen, ook ik niet.
Waarom nu en waarom jij, waarom zo?
Snel gingen de dagen, ik hield je vast
week geen moment van je zijde, stil
lag je daar, en een smeekbede om hulp.
Kon tegen je zeggen dat ik van je hield,
je keek me aan en je ogen die schreeuwde
je stem klonk zacht 'ik wil bij je blijven'.
Jou hand in mijn hand en ver was je weg
mijn smeekbede 'ga maar laat je maar gaan'
Daar is geen pijn meer en je ziet Pap en Mam.
En je ging... zacht, in een diepe zucht.
ik mis je en hou van je.
26-06-2005