[Nog even...]*

Met elke stap die ik naar je toe zet
verkleint de vuist in men maag
Nog een kleine doorzetting

Ik voel de ogen naar me lonken
Ze staren naar men billen,
men buik, men armen
die met elke stap hevig op en neer gaan

Wacht maar...
Ik ben er al bijna
Men vinger staat klaar

Het is vreselijk
Het gevoel is niet te beschrijven

Maar binnenkort kijken ze weer naar mij
Jaloers om mijn schoonheid, mijn figuur.

Nog even...

Geschreven door

Princess.Uuu.

Reacties op dit gedicht

Princess.Uuu. vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

I, Lucifer:	Dinsdag, september 13, 2005 21:39
:) mooi geschreven, sterk verwoord. liefs, Luc.

Over dit gedicht

Auteur: Princess.Uuu.
Gecontroleerd door: Pieps
Gepubliceerd op: 30 juni 2005
Thema's: [IK] [Leven] [Verlangens]