Gedachtes lopen door elkaar
Het loopt allemaal zo raar
veel dingen die ik niet wil denken
Het liefst wil ik ze de andere kant op wenken
Al mijn gevoelens komen naar buiten
Alles gaat stuk, zelfs de ruiten
Eerst zaten ze op slot, dus dicht
Vlak voor mijn gezicht
Niemand die iets kon zien aan mij
Ook al stonden ze letterlijk naast mijn zij
Maar nu is de ruit gebroken
En ziet iedereen mijn tranen lopen
Al die mensen, al die blikken
Zij zijn het,
Die me afschrikken..