Klimmend naar de toekomst
Zacht verdwaalt het verleden
in onuitgesproken gedachten
slechts een schim van vroeger
draagt mijn ziel dezer nachten
en ik zucht een brok verdriet
Vertwijfeld zijn gedachten
diafaan in mijn angsten
woorden malen door mijn hoofd
en tijd gaat niet vooruit
terwijl kilte herboren wordt
Verloren dagen komen nimmer terug
en hoop lonkt daar aan de einder
de zon begint weer te schijnen
en de hemel kleurt weer hemelblauw
als de regenboog haar kleuren toont
Rood kleurt weer mijn hart vol vuur
weil orange haar vlammen ondersteunt
de gele zongloed overweldigt me
en ik koester mij in haar warmte
groen doet mijn vertrouwen groeien
De blauwe hemel kleurt zich helder
geen enkel wolkje aan de hemel
ik kleur met indigo mijn tekening
maak het dan af met stralend goud
ik maak grote pennenstreken
Het leven gegoten in een aquarel
geschilderd met kleuren uit de natuur
verlost van het grijze verleden
teken in mijn wereld fleurig
en leef ik in dit mooie heden
Met dank aan: Marina, Kim, Kiana, Paul de Bruyn, Innerchild, Benjamin, Just_Robin, Fri.., Mathilde, denker, en Boudaatje