Rusteloos lig ik hier te schrijven
de hoop op slapen geef ik op
denkend: 'was ik maar niet zo vrolijk'
en 'mensen buiten, hou je kop.'
Zuchtend grijp ik naar de Bijbel
Prediker - alles heeft zijn tijd
een tijd voor rouwen en voor dansen
voor liefde en voor eenzaamheid.
Laat dit de tijd zijn om te schrijven
Lieve God, maar wilt U het daarna
alstublieft de tijd laten zijn
dat ik eindelijk slapen ga...