Ik vertrouwde je weer.
Ik dacht,
ik hoopte dat het weer zoals vroeger was,
dat je me weer als dochter zag.
Ik was blij, gelukkig,
vertrouwde je mijn geheimen toe
en toen,
toen werd je weer je echte ik.
Een sissende gifgroene slang,
een serpent.
Je beet me,
harder dan iemand ooit tevoren.
Jouw woorden stroomden als gif door mijn lichaam,
mijn geheimen slingerden naar mijn hoofd in bijzijn van iedereen.
Ze werden valse beschuldigingen en ze raakten me,
één voor één,
als klappen in mijn gezicht.
Ik was dom, idioot
want ik dacht,
ik hoopte
dat het weer zoals vroeger was.
(By : Shamisa)