Fluisterende wind door de bomen
in de verte één enkel licht
langs het water aan het komen
opdoemend dat donkere gezicht
Dorstige blikken gelukzalig verwacht
onuitgesproken woorden alles overstromend
vreselijke waarheden aan de oever gebracht
verliefde gevoelens voor eeuwig intomend
krachtig naar beneden gezogen
steeds dieper naar het duister
door niets mee bewogen
enkel nog dat zachte gefluister