In jou ogen wil ik leven,
in jou ogen wil ik bestaan,
in die eindeloze diepte
dat mensen doet verdrinken,
in die eindeloze blik
dat me nooit meer los zal laten gaan
In jou gedachten wil ik zijn,
in jou gedachten wil ik wonen,
want dan zou ik leven met nog iets anders dan die pijn
de fonkeling in jou ogen,
als een zacht en mild vuur
ze keken toen maar even,
maar voor mij duurde het een uur...