Als woorden een zee konden vormen,
om uit te leggen wat ik voel.
Zou de wereld overstromen
en je zou nog niet weten wat ik bedoel.
Als zinnen een bos konden vormen,
een oerwoud voor mijn part.
Zou dat niet uit kunnen drukken,
hoe zwaar het voelt; mijn hart.
Als gevoelens zandkorrels waren,
heuvels gelijk een woestijn,
zou je misschien kunnen raden,
hoe sterk die gevoelens zijn.
Daarom is niet uit te leggen,
hoeveel pijn dit alles doet.
Ik zal me neer moeten leggen,
dat je weg bent en niet meer terugkomt,
maar ik ben blij dat ik je heb ontmoet.