Mijn vader is de wind,
Hij is altijd om me heen.
Hij streelt me door mijn bruine haren,
En raakt me langs mijn been.Mijn vader is de regen,
Als ik huil valt het niet op,
Dan mijn wangen zijn nat geworden,
Een traan lijkt op een regendrop.Mijn vader is de zon,
En laat mijn schaduw komen,
Mijn gezicht begint te stralen,
Mijn bloed gaat sneller stromen.Mijn vader is de aarde,
Hij trek met stevig aan,
Als ik hem wil vasthouden,
Laat hij zich door mijn handen gaan.Mijn vader is een engel,
Bescherming die er altijd is,
Mijn vader zal wel voelen,.,
Hoe erg ik hem mis!
*kleintje*: | Zaterdag, juni 11, 2005 15:59 |
weet dat hij er nog is... hij waakt over je! hij is de regen.. omdat hij huilt om je prachtige gedicht! liefs *kleintje* |
|
sunset: | Dinsdag, juni 07, 2005 09:55 |
Wat een prachtvol gedicht. En zeker doet hij dat. Schitterend hoe jij het aldoor aanwezig zijn van je vader (en jouw liefde voor hem, het missen) hier in dit gedicht verwoord hebt. Liefs (en mijn genegenheid) / sunset PS: Ik schreef eerder 'herinnerend' vandaag over mijn (stief)vader. |
|
Lia : | Dinsdag, juni 07, 2005 07:00 |
heel herkenbaar... een groot gemis...knuf,Lia | |
Janette Scharenborg: | Dinsdag, juni 07, 2005 01:33 |
stil wordt ik hiervan, maar je vader is altijd bij je, je draagt hem met je mee in je hart, want jij bent een verleng stuk van hem. veel liefs en een dikke knuffel Janette | |
Auteur: Oakpaw | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 07 juni 2005 | ||
Thema's: |