Wanhoop,
Ik heb verdriet
Waarom weet ik niet
Ik heb alles wat ik wil
Zelfs een antidepressivapil
Neem ik alle dagen heel trouw in
Vraag mij af, heeft dit leven, nog wel zin
Want in mij blijft het rare gevoel
Dat ik niet bereikt heb, nog mijn doel
Steeds meer vraag ik mij af
Gaat dit door tot mijn graf
Zal ik mij er maar bij neerleggen
Of tegen mijzelf zeggen
Stop eens met zelfmedelijden
Hou eens op met jezelf te kastijden
Maak je vrij van geest en ziel
Of wil ik verder gaan als een debiel
Zonder geloof en met weinig hoop
Steeds maar strakker trekkend de wanhoopsknoop
Ik zie mij al hangen aan mijn eigen touw
Eindelijk wetend wat ik wou
Gelukkig zijn omdat ik het leven liet
Want verdwenen is, nu mijn verdriet
Gerard,
hiljaa: | Maandag, juli 25, 2005 17:12 |
sterkte gewenst voor de famielie en vrienden ! heb net het droevig nieuws gehoord! hij was een dichter zoals vele onder ons ieder op zich een stichter van gevoelens op papier ik wil hem gedenken zoals ik hem ken in gedicht niet lang heb ik hem gekent maar zal hem wel missen op dee site!! knufliefs--hiljaa-- |
|
sunset: | Maandag, juni 06, 2005 12:18 |
Het vergt inderdaad soms meer moed om te leven dan om te sterven. Maar de uiteindelijke beloning voor en van jezelf is er dan ook naar. Liefs (en mijn genegenheid) / sunset |
|
Auteur: gerard g | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 06 juni 2005 | ||
Thema's: |