Liefste, wil je
tegenover me gaan staan
aan de andere kant
van de weegschaal
zodat ik weer in balans kom
en niet bang hoef te zijn
voor wat er komen gaat
want ik kan me vasthouden
aan jouw ogen
Het haasten hoort bij mij
maar ik ben het zo moe
altijd maar snel te genieten
Liefste, hou mijn hand vast
en trek me omlaag in de tijd
naast jou, in mezelf
ik ben simpelweg bang
dat er geen tijd meer is
Ik loop mezelf voorbij
mijn lichaam strompelt
ver achter mijn hoofd aan
mijn uitgestoken nek
als een magneet voortgetrokken
door de vergane tijd
Liefste, voor mij was toekomst
een moment ver weg
maar het is al zo vaak
voorbij gegaan
psych: | Zondag, juni 05, 2005 10:26 |
mooi, lekker vlot gelezen,zelfs de angst voelt op de één of andere manier goed, liefs,elze |
|
sergev2005: | Zondag, juni 05, 2005 00:43 |
Fantastisch geschreven, met een pang einde, die veel weg heeft van een filosofische poëzie. Ongelooflijk sterk. Hoedje af. Ik ben je fan! Liefs, Serge |
|
m@rcel: | Zondag, juni 05, 2005 00:35 |
Zeer mooi geschreven slaap lekker Liefs m@rcel |
|
Rien de Heer: | Zondag, juni 05, 2005 00:30 |
Probeer de toekomst bij te houden of in te halen, daar wordt ie vast mooier door.... Groetjes, Rien. |
|
Auteur: Renate-td- | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 05 juni 2005 | ||
Thema's: |