gebroken hart,
verloren ziel,
weer krassen,
10 weken ,
zo naar de klote,
omdat ik je wel
graag zie.
Pijn,
verdriet,
werd me weer teveel.
Dacht dat je een redding was,
had ik dus verkeerd.
Je meent het heus wel
goed met me,
maar toen ik je
eindelijk vergeten
was,
kwam je daar,
met die lieve woorden.
Ik droomde,
en was blij,
tmocht niet lang duren,
ik hield het niet meer uit,
had je dan gelogen?
scherven ,
en weer bloed,
haat die ik toen
voelde.
Ik weet niet,
hoe het kan,
ik stelde me
veel te kwetsbaar
tegenover je op,
ik weet niet hoe
het kan,
ben ik dan zo dom?
te mooi om
waar te zijn,
maakte je alles
weer kapot,
was heus je bedoeling
niet, waarschijnlijk
meende je het goed,
maar, ik , ja, zit hier
nu, met tranen,
ik , ja, ik zit hier nu,
alles weer verloren.
Mijn einde,
twas zo dicht bij,
vreugde weer vervlogen.