'Vergeet-me-niet'
ik zit hier alleen, en jij ver daar
rouwend om het 'ideale paar'
je beloofde ooit trouw in je leven
je faalde maar het werd je vergeven
beangstigend is dit verdere verloop
al blijft altijd dat tikkeltje hoop
is het tegen beter weten in
dat ik voor ons een nieuwe toekomst verzin
komt er ooit weer kleur in je regenboog
die me de ladder biedt opnieuw naar omhoog
omhoog naar de hemel, een paradijselijk land
waar 'wij' opnieuw kan
hand in hand
ooit was ik toch je madelief
en jij mijn grote hartendief
stopt ooit de pijn, het leed en verdriet
of word ik toch je 'vergeet-me-niet'