Warmte in een bevroren hart
staand voor een spiegel dreigend te verdrinken
in een beeld dat voor mij onherkenbaar is
angstig ontwijkend de vreemde man zijn ogen
onuitstaanbaar is zijn wanhopige blik
verloren zijn het verlangen naar voelen
het kwam maar verdween weer in winterse angst
gedachten naar morgen diepbevroren weggestopt
In ijs dat voor niemand doorbreekbaar is
maar ondanks de verbitterde kou in het lichaam,
probeer ik te denken aan de schittering van sneeuw
waarin voetafdrukken de ziel zullen begeleiden
naar een verborgen warmte diep in mijn hart
arie: | Woensdag, mei 25, 2005 19:19 |
Met warmte gelezen en even de koude gedeeld.. Toch zag ik wasem op die spiegel... Hoezo koud... ;-)) Liefs, Arie |
|
LizDichter: | Woensdag, mei 25, 2005 18:30 |
Hou het koppie op ^^ succes he liefs, |
|
sunset: | Woensdag, mei 25, 2005 18:24 |
Voelend gelezen. Heel mooi. Liefs (en warme knuf) / sunset |
|
Quando: | Woensdag, mei 25, 2005 15:40 |
triest maar hoopvol mooi gedaan. veel succes:) liefs, Kim |
|
Klaes: | Woensdag, mei 25, 2005 14:03 |
Mooi verwoord Groet/Klaes | |
hiljaa: | Woensdag, mei 25, 2005 13:44 |
met verdriet en toch toekomst gericht geschreven! knufliefs--hiljaa-- |
|
m@rcel: | Woensdag, mei 25, 2005 12:39 |
Verdrietig, maar toch de moed niet opgeven. Heel mooi hoopgevend geschreven en de verborgen warmte zal steeds meer gaan leven. Groet. m@rcel |
|
Auteur: Bert Vos | ||
Gecontroleerd door: fox_bert | ||
Gepubliceerd op: 25 mei 2005 | ||
Thema's: |