Ik kan niet meer dromen,
alles is kapot gegaan.
Ik dacht je te kunnen vertrouwen,
dat je me zou steunen, door dik en dun,
dat je me zou tegenhouden,
maar nee,
je laat me doen,
je laat me terug in die zwarte gat gaan vol met verdriet en pijn.
helemaal alleen zonder iemand.
Waarom doe je zo weer,
heb je me weer niet nodig !
Als jij pijn hebt troost ik je,
maar jij laat me gewoon achter, pricies alsof ik oud vuil ben.
Bedankt om me terug te lae hervalle,
je bent nog altijd hetzelfde.
Ik had het moete wete.