Waarom ben je toch zo stil?
Hoewel, ik ook naar jou stilte luisteren zal
Heb ik liever dat je gewoon eerlijk tegen me praat
Over alles wat er is, wat er in je koppie omgaat
Waarom kijken je ogen zo verdrietig?
Hoewel, ik door je tranen heen kijken zal
Heb ik liever dat je alles gewoon laat stromen
Laat het los, laat het maar komen
Waarom is je hart zo gebroken?
Hoewel, ik dan nog net zo om je geven zal
Heb ik liever dat je alle stukjes bij elkaar zoekt
Dan dat jij jezelf zo vervloekt
Waarom sta ik hier buiten?
Waarom durf je niet te praten?
Is dit jou manier van uiten?
Of wil je het liever laten?