Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Ik schrok
Vandaag schrok ik toch zo
Ik zag iemand die sprekend op jou leek
En plotseling wist ik
Dat jij nooit meer van mijn zijde week
Je steunt me door en door
In alles wat ik doe
Je zegt dat ik moet blijven leven
En speelt me lieve woorden toe
Door jou warmte om me heen
Weet ik dat ik moet blijven leven
Ook zonder dat jij hier nog bent
Heeft het leven mij nog veel te geven
Reacties op dit gedicht
pimbolie vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
MayadeBij
:
Woensdag, mei 18, 2005 21:31
Ach welnee.. dat is slechts illusie denk ik (of heb je daar wèrkelijk iets voor gedaan - maar nu ècht.)
Over dit gedicht
Auteur:
pimbolie
Gecontroleerd door:
fox_bert
Gepubliceerd op:
18 mei 2005
Thema's:
[Eenzaamheid]