Kwijtraken…
Ik zie je weer na een lange tijd…
Ik denk dat jij ook blij bent dat je me weer eens ziet…
Ik heb je gemist…
Toch heb ik een gevoel van verdriet…
Ik hou zoveel van je,
en ik wil je echt niet kwijt…
Je bent mijn grote voorbeeld en mijn lievelingszus…
Maar er is een ziekte dat ons uit elkaar rijt…
En als ik in je ogen kijk,
zie ik zoveel liefde eruit stralen…
Ik loop vlug naar de wc…
Terwijl mijn ogen zich vullen met tranen…
Ik ben echt zo bang…
Bang om je kwijt te raken…
Het is egoïstisch van me om een engel op aarde te willen houden…
Maar jou verliezen, kan ik niet maken…
Longo Ornella: | Donderdag, juni 23, 2005 09:18 |
Gaat dit gedicht over Tamara? Je mama vertelde me daar iets over... Ik wens jullie allen veel sterkte! Geniet van de mooie momenten die je nu nog hebt met je zus! Kus Ornella x! |
|
freakangel: | Woensdag, mei 11, 2005 16:29 |
Mooi geschreven... zo droevig... liefs freakangel |
|
Auteur: Rachel Rutten | ||
Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
Gepubliceerd op: 11 mei 2005 | ||
Thema's: |