Och, waren wij geketend
Als de teneergeslagen ziel die
Hardvochtig en hardgrondig
Langdurige martelgangen meemaakte
Een klein wonder maakte dat wij
Elkaar, in de stilte van het oog
Van de orkaan die leven heet
Als een sluimerend ontwaken vonden
En toen brak de dag aan...
De zon die onze vleugels droogde
En schitterde in al haar pracht
Dat de morgen werkelijk
Gekomen had en wij samen
Vrij als vogels, met de winden mee
Vliegen konden
Vlieg weg, mijn lief
Ons leven tegemoet...
Silver Moon: | Maandag, mei 09, 2005 23:00 |
Prachtig gemaakt....het is mooi hierboven. | |
Silver Moon: | Maandag, mei 09, 2005 22:59 |
Auteur: boemerangkind | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 09 mei 2005 | ||
Thema's: |