Waarom nou jij???
Ik wil er voor je zijn, maar weet niet hoe?
De gedachten aan je, maken me best moe.
Ik blijf maar aan je denken, net alsof ik niet anders mag.
In me gedachten, zeg je me telkens maar weer gedag.
Het leven mocht voor jouw, niet echt lang wezen.
Ik moet straks je naam op de rouwpagina in de krant lezen.
Ik voel me zo raar, verdrietig en moedeloos
En zelfs van binnen een beetje boos.
Ik vraag mezelf maar niet af waarom?
Want ik weet die vragen van mij zijn dom!
Maar, waarom nou jij, waarom nou jij?
Een paar maanden terug was je nog zo vrolijk en blij,.
Jij,gewoon nog maar 45 jaar,..
Ik kan het nog steeds niet geloven,. het is gewoon niet waar.
Jouw leven was zeker weten hier op aarde, nog niet klaar!
Ben je nu boven ons,.bij de sterren ergens daar,..???
Je bent zeker weten te jong van ons heen gegaan.
Ik denk aan je en kijk nu naar boven richting de maan.
Misschien ben je daar,..
Maar misschien ook heel ergens anders,..ik zou eigenlijk niet weten waar,...
Vraag me nog steeds af waarom ze bestaan,..
Ziektes waarmee je een lijdensweg moet ondergaan,..?!
Waarom moest jij ons gaan verlaten?
Ik heb het leven nu zo ongeveer in de gaten,..!
Kusjes kims,…