Een zonnebloempje van 37 jaar,
Uit het leven geplukt, geen gemaar.
Gevochten als een stier,
Gevlogen als een gier.
Een man en 5 kinderen,
Mochten deze lijdensweg helaas niet hinderen.
Waarom kan het leven zo hard zijn?
Gevuld met zoveel pijn.
Al twee jaar was die rotte ziekte aan je aan het knagen,
Jij was niet het type dat alleen maar zou klagen.
Ow nee, wat de doktoren ook zeiden jij vocht door,
Aan al die slechte nieuwtjes en pijnen gaf jij geen gehoor.
Veel te vroeg ben je dan toch gegaan,
Ook al heb je nog zo je best gedaan.
Lieve A. we zullen je nooit vergeten,
Jij blijft in ons hart voortbestaan.