Wat is het nut van alles zijn?
Ik wist eens altijd alles,
maar nu weet ik niets meer.
Het was de onwetenheid van de vergeten herinnering.
Van toen, die ene keer.
'T is gedaan zeg ik u.
Het lijkt op schizofrenie.
Zo'n loempe vooi in m'n lijf,
een huppeltrut.
Ze zegt: stop, zijt dom.
Ze beveelt mij.
Op een dag zal ze zeggen:
Het is genoeg geweest,
ge waart te vraatzuchtig.
En dan? Dan ben ik dood.
Zwart.
Maar ik zal enkel sterven als
iedereen mij vergeet.
Ik smeek u,
vergeet mij niet.
Vergeet mijn eigenheid niet.
'K smeek u...