Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
het was stil...
Toen ik je zonet belde.. waren we nog vrolijk aan t praten..
half uurtje later.. waren we stil..
allebei..
heel stil..
je zei niks meer..
het zou mijn beurt zijn om wat te gaan zeggen..
ik wist niets te zeggen..
k kan daar niks aan doen....
4 minuten later hing je op..
denk dat je boos bent...
zit hier nu met tranen.. en wou dat ik bij je kon zijn..
soms denk je dat ik tegen je lieg..
maar ik lieg niet tegen je..
ik lieg niet tegen je
en k hou zoveel van je
egt waar..
tis stil
in mijn kamer
in mijn hart
in mijn hoofd
overal
is het stil
Reacties op dit gedicht
|-Anne-| vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Over dit gedicht
Auteur:
|-Anne-|
Gecontroleerd door:
Pieps
Gepubliceerd op:
26 april 2005
Thema's:
[Samen]
[Relatie]
[Verdriet]