de weg van het leven,
is om ook je ongelijk toe durven geven.
je trots is dan soms wel gekrenkt,
maar dan laat je zien dat je de waarheid al jou aandacht schenkt.
dan ziet men het geluk weer van het leven,
en kan men zijn eigen en andermans fouten vergeven.
maar je zal de fouten nooit vergeten,
pas wanneer je bent oud en versleten.
door je fouten wordt een mens gevormd tot wat hij is,
en zonder die fouten heb je in je leven toch een gemis.
het laat iedereen zien dat je leeft,
en dat een ander ook jou aandacht heeft.
ik heb ook net als ieder mens zijn gebreken,
maar moet je daarom het contact tussen ons verbreken.
ach laat dan ieder zijn eigen weg maar inslaan,
maar ik zal altijd voor je klaar staan.
liefs henk
moongirl1982: | Zaterdag, april 16, 2005 19:34 |
Ontzettend mooi geschreven. En het is precies wat je zegt ieder heeft zijn fouten en van fouten leer je en het maakt je wie je nu bent. groet moongirl1982 |
|
vulcana: | Vrijdag, april 15, 2005 19:53 |
heel mooi en ook ontroerend! liefs S. xxxxx |
|
Michiellover: | Vrijdag, april 15, 2005 16:21 |
merciej voor jouw reactie's vond dat wel lief, krijg ik niet elke dag hoor... btw... kvind jouw een prachtschrijver, en dat mag zeker gezegt worden,vind je niet? echt een pracht van een gedichtje -XxX-Blvblv-XxX- (-Michiellover-) |
|
Auteur: gwbuyze | ||
Gecontroleerd door: fox_bert | ||
Gepubliceerd op: 15 april 2005 | ||
Thema's: |