heel even dacht ik dat alles wel weer goed ging,
dat ik mezelf weer kon vertrouwen en mijn onzekerheid verleden tijd was.
mensen kunnen mij heel goed raken,
mijn hart zo breken dat het niet meer valt te maken.
teveel verdriet zie ik om me heen,
dat gaat er bij mij ook allemaal in maar dat snapt er geen een.
ik heb ook verdriet en dat gaat niet zomaar weg,
dit is iets wat ik aan niemand uitleg.
ik ga eraan kapot hoe sommige mensen kunnen zijn,
mensen kleineren en ze achterlaten met pijn.
ik heb hier een hekel aan,
en wil die mensen niet meer zien staan.
Merel Mersie: | Vrijdag, juni 03, 2005 11:12 |
meis, je weet dat ik je altijd zal steunen, wat er ook gebeurd en niemand zal ons uit elkaar kunnen halen! Ik ben er voor je... XxxX jbd XxxX |
|
niks waard: | Zaterdag, april 23, 2005 17:41 |
meid, ik weet h0e je je v0elt, t is geen troost, dat weet ik, alleen kwil je zeggen dat je niet de enige bent met die pr0bleem en dat er vast een mogelijkheid zal zijn om er 0ver heen te k0men. Kus Michel |
|
Auteur: lucin | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 14 april 2005 | ||
Thema's: |