Nieuw LevensDoel

Het is niet dat ik wil dichten, maar ik moet,
Alleen op die manier orden ik mijn gedachtes goed.
Mijn vriend en ik lijden allebei pijn,
Waarom moet dit klote leven zo hard zijn?

Het kan allemaal ophouden met alleen wat pillen,
Wat mij weerhoud is dat ik weet dat mijn vrienden en familie dat niet willen.
Het is mijn verdriet of dat van hun,
Maar het probleem is dat ik die pijn niemand gun.

Vroeger was ik altijd bang voor de dood,
Nu niet meer want mijn leven is toch al verkloot.
Er is en was zoveel ellende om mij heen,
Dat mijn hart totaal veranderd is in steen.

Het liefste van ik in een hele diepe slaap,
Een slaap waaruit ik nooit meer ontwaak.
Dat is niet iets wat ik alleen denk als ik mij heel erg klote voel,
Het is eerder mijn nieuwe levensdoel.

Ik ben niet verdrietig om dit besluit,
Mijn hart is van steen, het maakt mij niets uit.
Ik zie de verdriet in ieders ogen als ze naar mij kijken,
Maar dit is voor iedereen het beste, dat zal blijken.....

*Ik kijk het nog wel even aan maar dit is hoe ik erover denk...Herkennen sommige mensen dit? Please reactie*