Achter het masker
Ogen op mij gericht,ze staren naar mij
Ik voel het..ik hoor er niet bij
Woorden die ik niet versta,ze praten
Ik wil dat ze me met rust laten
Ze oordelen terwijl ze me niet kennen
Ik wou vluchten,wegrennen
Hun ogen ontwijken
Nooit meer achterom kijken
Negatieve gedachtes zweven in me hoofd
Ze hebben mijn vertrouwen beroofd,
Me nooit een kans gegeven
Er was een tijd dat ik niet meer wou leven
Zoveel tranen heb ik verspild
Ik wou er ook bij horen,maar ik was te zacht,te mild
Ik weet hoe het voelt als iedereen je de rug toe keert
Dat ik anders ben..ik heb het geaccepteerd
Ze zullen nooit begrijpen wat ik voel
Nooit weten hoe ik het bedoel
Nooit erachter komen wat er achter mijn masker zit verborgen
Al die diepe gedachtes,gevoelens,de pijn,en al die zorgen
Maar ik ben degene die weer valt en opstaat
Degene die de negatieve spiraal verlaat
Ik ben uniek en de moeite waard..ook al ziet dat bijna niemand
Ik ben bijzonder,heb veel liefde in me..ik ben niet zomaar iemand
Mensen zijn blind,oordelen zo snel,kennen de waarheid niet
Tranen staan in me ogen..Alsof niemand het ziet